میراث یهودی در ترکیه

قوم یهود روابط تاریخی عمیقی با آناتولی دارند. قدمت بقایای سکونتگاه‌های یهودیان در شهرهای باستان در امتداد اژه، مدیترانه و سواحل دریای سیاه، مانند ساردس به اوایل قرن 4 قبل از میلاد مسیح باز می‌گردد. یک ستون برنزی که در آنکارا یافت شده، نشانگر حقوقی است که امپراطور آگوستوس به یهودیان اعطا کرده بود. امپراتوری عثمانی در طول حکمرانی خود، اقامتگاهی مطمئن برای استقبال از یهودیان بود. در اوایل قرن 14 تعدادی از یهودیان اخراج شده از اروپای غربی در قلمرو عثمانی مستقر شدند.

استانبول بیش از 1000 سال میزبان یک جامعه بسیار پر جنب و جوش یهودی بود و کنیسه‌های مختلفی در دو طرف آسیایی و اروپایی آن وجود دارد.

کنیسه نو شالوم بزرگترین کنیسه ترکیه است. به غیر از نو شالوم، کنیسه اهریدا و کنیسه یامبول در بالات، کنیسه اشکنازی در کاراکؤی و کنیسه اتز آهایم در اورتاکؤی پربازدیدترین کنیسه‌های استانبول هستند.

کنیسه بزرگ ادیرنه که در سال 1905 ساخته شده، اخیراً موردمرمت و بازسازی قرار گرفته است. این بنا با الهام از معبد لئوپلاستدر بزرگترین کنیسه وین ساخته شد و هدف آن نشان دادن دستاوردها و مدرنیته جامعه بود. کنیسه بزرگ ادیرنه توسط فرانس دپره معمار فرانسوی در سبک معماری موریش طراحی شده است. محل کنیسه جدید، مکان کنیسه‌های ویران‌شده مایور و پولیا در محله سورایچی بود.

کنیسه گروش، کنیسه مایور و کنیسه اتز هایم در بورسا قرار دارند.

ازمیر (اسمیرنا)

میراث یهودی منحصر بفرد ازمیر با سنت‌های سفاردی و سبک معماری کنیسه‌هایش از اسپانیای قرون وسطایی الهام گرفته است.

کنیسه‌های سفاردیک کمرآلتی عبارتند از بیکور هولیم، بت هیلل، سنیورا، شالوم، کنیسه‌های الغازی و بت اسرائیل در کاراتاش.

کنیسه برگاما، کنیسه یابتس که اخیراً در برگاما (پرگامون) بازسازی شده، در مراسمی در بهار 2014 به عنوان یک مرکز فرهنگی تجدید وقف شد. اعتقاد بر این است که این کنیسه در نیمه دوم قرن نوزدهم ساخته شده است. پس از آسیب جدی در آتش‌سوزی در دهه 1940 که باعث ریزش سقف شد، متروک شده بود.

کنیسه ساردس، یک کنیسه بزرگ، مرکز زندگی مذهبی یهودیان در ساردیس واقع در لیدیه باستان در دوره روم آخر بود. این کنیسه گوشه‌ای از ژیمناژیوم ورزشی روم را اشغال کرد و بخشی از این ساختمان عمومی را به یک عبادتگاه یهودی تبدیل نمود. قدمت اکثر خرابه‌های کنونی به قرون چهارم و پنجم برمی‌گردد.